Blueskitchen is een energieke mix van onder meer Meters, Moore, Bonamassa, Mayer en Gallagher. Kortom, met Blueskitchen ben je in voor een pittige bluesmaaltijd:
JAN BUIS
Ik ben opgegroeid in Den Haag gedurende de 60-er en 70-er jaren. Deze tijd in “beatstad nr 1” is bepalend geweest voor mijn muzikale ontwikkeling. Ik vond zowel de Beatles als de Stones maar ook Led Zeppelin, Jimmy Hendrix en James Brown helemaal te gek. Een mengelmoes van smaken die zich alleen maar uitbreidde. Mijn eerste bandervaring was in Den Haag. Na het behalen van mijn conservatoriumdiploma ben ik vrij snel met Hollywood Boulevard begonnen. Met deze commerciële band heb ik heel veel en heel diverse dingen mogen doen. Ik heb met mensen gewerkt als o.a. Marco Borsato, Trijntje Oosterhuis, Lee Towers, Anita Meijer, Big Black & Beautiful e.v.a. Maar ook met buitenlandse namen als o.a. John Miles, Jocelyn Brown, the three Degrees, Tavares, Johny Logan, Tony Hadley, the Weather Girls e.v.a. Natuurlijk mag mijn samenwerking met André Hazes, wiens liefde de Blues was, niet onvermeld blijven. Gedurende de laatste 12 jaar van zijn leven heb ik de eer gehad zijn bandleider te mogen zijn. Met Blueskitchen keer ik terug naar mijn eerste muzikale liefdes; Blues, Rock, Soul en Funk. Een ritmetandem als Donald en Marco is als een gespreid bedje waarin ik helemaal mijn gang kan gaan en vrij kan zijn. Dat is wat ik nastreef, volledige vrijheid.
MARCO OVERKAMP
Voor mij is muziek maken niets minder dan passie. Drummen draagt voor mij bij aan de vitalitiet en energie die ik nodig heb om mijn leven te kunnen leiden. Toen ik zo dertig jaar geleden begon te drummen heb ik me verdiept in een hoop verschillende stijlen om uiteindelijk uit te komen bij de blues. Ik haal mijn inspiratie uit bands als de Red Devils, Howlin’Wolf, Led Zeppelin en drummers als Bill Bateman, John Bonham en Steve Jordan. In mijn overtuiging mag het leven gaan over integriteit, oprechtheid en puurheid. Recht uit het hart. En dat is exact mijn benadering van drummen. Shuffles en en rauw stampende slow blues zijn precies mijn kopje thee. Blueskitchen is voor mij ‘grooves’ neerleggen met Donald, om daarmee het publiek in beweging te brengen.
DONALD VAN DER GOES
Mijn eerste muzikale herinneringen stammen uit de eindjaren zestig: Liedjes van bijvoorbeeld Motown en Stax. Ik kan me nog goed herinneren hoe die liedjes me raakten. Die beats en grooves vormen nog steeds de absolute kern van mijn muzikale intenties. Ik begon bas te spelen toen ik een jaar of veertien was en groeide op met de muziek van James Brown, Bootsy Collins, Larry Graham en natuurlijk James Jamerson. Nadat ik afstudeerde aan het conservatorium verdwaalde ik in allerlei commerciele muziek en verloor ik uiteindelijk ook het plezier in muziek maken. Een decenium later pakte ik mijn bas weer op om te gaan spelen in een bluesband. Gewoon wat simpele akkoorden zonder veel poeha. De rest is geschiedenis: Iedere noot moet klinken als mij hartslag, pure passie, verbonden met de ritmes van Marco en de prachtige talenten van Jan. Dat is voor mij Blueskitchen. Niets meer en niets minder!